[vc_row][vc_column][vc_column_text]Regelmatig ga ik met mijn gezin een dagje naar Noord-Frankrijk.
Fossielen zoeken op het strand
Struinen langs de kust
Voeten in de zee
Handen in het zand
Op zoek naar fossielen, bijvoorbeeld een mooie ammoniet van miljoenen jaren oud.
Ik blijf het bijzonder vinden om zo’n prachtige versteende schelp te vinden.
Weet je niet wat een ammoniet is?
Kijk dan eens naar de foto.
Kunnen we meteen even een leuk experiment doen….
Ik ben benieuwd hoe jij naar de ammoniet kijkt:
Ga jij met je ogen van buiten naar binnen of van binnen naar buiten.
Herken je dat in je dagelijks leven?
Ben jij iemand die eerst checkt wat anderen ervan vinden voordat je een besluit neemt of een grens aangeeft?
Of trek jij je juist weinig van je omgeving aan en ben je vooral in verbinding met jezelf?
Als jij iemand bent die zich veel aantrekt van de omgeving is onderstaand verhaal de moeite waard om te lezen!
(Maar ook voor anderen hoor).
VADER EN ZOON OP REIS MET HUN EZEL
Op een dag gingen vader en zijn zoon op reis met hun ezel. Vader besloot zelf te gaan lopen en zette zijn zoon op de rug van de ezel. Zo gingen zij op weg tot zij een paar mensen tegenkwamen die zeiden: ‘Dat is de wereld op zijn kop. De jeugd heeft geen respect meer voor de ouderen. Die gezonde jongen rijdt op een ezel, terwijl zijn arme, vermoeide vader nauwelijks vooruitkomt’.
Toen de jongen dit hoorde stapte hij snel af en stond erop dat zijn vader verder zou rijden op de ezel. Ze zetten hun reis voort. Even later kwamen ze weer mensen tegen die zeiden: ‘Moet je dat zien! Wat een ontaarde vader, die zelf lekker op de ezel zit en zijn kind laat lopen’.
Na dit verwijt draaide de vader zich naar zijn zoon en zei: ‘Kom, dan zullen we samen op de ezel rijden’. Zo vervolgden ze hun weg, tot zij mensen tegenkwamen die zeiden: ‘Kijk, dat arme beest! Zijn rug zakt door onder het gewicht van hen beiden, wat een dierenbeulen!’.
Daarop zei de vader tegen zijn zoon: ‘Laten we afstappen. Het is beter dat we allebei gaan lopen, dan kan niemand ons nog iets verwijten’. Zo liepen ze verder naast hun ezel. Tot een stel voorbijgangers weer commentaar leverde: ‘Wat zijn er toch een dwazen op de wereld! Ze lopen in de brandende zon en geen van beiden denkt eraan op de ezel te gaan zitten’
Vader draaide zich om naar zijn zoon en zei: ‘Je hebt het gezien mijn zoon. Hoe je je ook gedraagt, op en aanmerkingen zullen er altijd zijn. Volg daarom altijd wat je eigen hart je ingeeft’.
Uit: Aesopus
Een mooie verhaal om over na te denken. Laat jij je grenzen bepalen door wat anderen van je vinden? En klopt dat nog wel voor jou, past het nog bij wie je nu bent of doe je het nog steeds omdat je het al jaren op die manier doet? Ik nodig je uit om eens stil te staan bij hoe jij je afhankelijk maakt van je omgeving, jouw keuzes laat bepalen door je omgeving en je geluk laat afhangen van anderen.
Dionne
P.S. Wil jij heel graag grenzen aangeven zonder steeds na te moeten denken over wat anderen ergens van vinden? Wil je als enthousiasteling niet meer overal ja op zeggen vanuit de automatische piloot? Ben je er klaar voor om echt aan jezelf te werken en grenzen aan te geven?
Ik geef regelmatig workshops en op zaterdagochtend 2 april staat er weer een workshop ‘Ontdek je Grenzen’ gepland.
Een workshop van een ochtend waarin je ontdekt wat jouw grenzen zijn, hoe je daar nu mee omgaat en wat je daarin zou willen veranderen. Na de workshop weet jij welke concrete acties jij gaat nemen om jouw grenzen beter te bewaken. Je ontdekt een stukje kracht in jezelf om daadwerkelijk die grenzen te gaan stellen waar je al zo lang naar verlangt.
Meer info en aanmelden:
http://dionnehendriks.nl/workshop/
‘Je zegt geen NEE tegen de ander, je zegt JA tegen jezelf!’[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]